De afgelopen periode heb ik bij een aantal klanten mogen meemaken dat er vergeefs een beroep werd gedaan op de klantgerichtheid van hun certificerende instelling.
De klanten wilden om dringende en logische redenen hun audit verzetten. De certificerende instellingen (CI) dreigden de geraamde kosten voor certificering volledig in rekening te brengen (regels zijn regels!). De klanten voelden zich geïntimideerd en onder druk gezet en laten de audit toch maar doorgaan. “We moeten de CI niet tegen de haren in strijken, want we hebben het certificaat hard nodig en het is ook zonde van de kosten.”
Is dit redelijk en toegestaan?
Regelmatig beschouwen we nieuwe en bestaande normen en keurmerken. Hierbij wordt de zin en onzin van de opzet en inhoud nader behandeld. Een toetsing van het handboek en certificatieschema Veiligheidsladder (www.veiligheidsladder.org) levert het onderstaande op.
Er zijn bij managementsystemen een paar normelementen die in de praktijk nog beter benut kunnen worden. Een goed voorbeeld hiervan is de interne audit. Zowel de wijze waarop interne audits worden uitgevoerd als de eisen die gesteld worden aan de interne auditoren verdienen aandacht.
Wat vermeld ISO 9001:2015?
Een testje. Waar denk jij aan als je de volgende woorden ziet? ISO 9001, certificering, kwaliteitsmanagementsystemen, keurmerken ….. Juist! Aan papier, handboeken, registraties en procedures. Goed nieuws! Dit is namelijk deel overbodig geworden in de (nieuwe) ISO normen.